Bağımsızlığa izin vermek

Kimi becerler, olanak sağlanmadığı için ortaya çıkamayabiliyor. Çocuklarımız ve öğrencilerimiz için yaptığımız pek çok şey, onların kendi kendilerine yapmalarını tercih edeceğimiz beceriler olabiliyor. Yardım etme isteğiyle de olsa her şeyi onlar için yapmak, aslında öğrencilerimize kendi kendilerine yetebilme üzerine olan öğretilerimizin tam aksi yönünde hizmet etmiş oluyor. Onlar için sorulara cevap vermek, onlara yemek yedirmek, üstlerini değiştirmek, dişlerini fırçalamak bahsettiğim davranışlara örnek.

Onları bağımsız bir şekilde bu davranışları tamamlamaya yönlendirirken yapabileceklerimizden biri ipuçları kullanmak. Becerinin tamamlanması için küçük işaretler ya da sözlü yönergeler kullanarak, gitgide daha az yardımla o becerinin öğretilebilmesi mümkün. Uygulayabileceğimiz bir diğer yöntem ise beklemek. Kimi zaman çocuklara bir yönerge verip, 1 saniye içinde davranış gerçekleşmediği için “sözüm dinlemiyor” ya da “yapamıyor” diyoruz. Çocuklarımızın yönergeleri algılamak ve tamamlamak için daha fazla zamana ihtiyacı olabileceğini hatırlayalım. Bu yüzden, farklı davranışlar için değişmekle birlikte, genelde bir “yönerge takip edilmedi” demek için 3 saniye kadar beklemeyi tercih edebiliriz.